zondag 16 januari 2011

ian jarig

Vandaag hebben we de laatste verjaardag van Ian in Nederland gevierd voor wij vertrekken naar Noorwegen.

Ian is al weer 9 jaar geworden, vannacht hadden Gerwin en ik het er nog over zo van wat vliegt de tijd en wat moeten we nog veel doen voor we kunnen gaan.

Het werd ons vandaag nog weer eens duidelijk dat het niet alleen ons aan gaat maar ook de mensen waar wij veel om geven voor hun is het ook een hele omschakeling in het leven. Dat er zomaar ineens 5 familie leden vrienden weg gaan uit je nabije omgeving dat het niet meer zo makkelijk koffie drinken is of op verjaardag's visite gaan wordt. Dus dat was even moeilijk op een leuke gebeurtenis.

De eerste dozen staan al klaar in de kamer om mee genomen te worden naar het noorden, en ze zullen er zeker niet alleen blijven staan. Ook al hebben we een aantal spullen via marktplaats verkocht, en we moeten nu echt goed bekijken wat we allemaal hebben en wat we willen houden en waar we misschien iemand anders blij mee kunnen maken. Omdat ons nieuwe huisje al meubels heeft en wij niet de hoge kosten willen betalen om onze spullen mee te nemen voor iets wat we daar ook weer kunnen kopen, als we er eenmaal zitten en gewent zijn. Wat er nu staat is een mooi begin en dan kijken we langzaam wat we willen veranderen. En dan kijken we hoe we het willen gaan aanpakken. Onze spullen zijn niet nieuw meer en waren met een paar jaar aan vervang toe dus waarom meenemen als je er niet jaren mee kunt doen.

Ook de kinderen zijn steeds meer bewust van wat er gaan gebeuren en vinden het ook erg spannend. op school hebben de kinderen en ik een mooie kaart gemaakt waar ze op kunnen afstrepen hoeveel nachtjes het nog is voor we gaan, en wat foto's van onze nieuwe omgeving van waar we te komen wonen en waar straks de kinderen naar school toe gaan. Odin vindt het nog wel raar dat hij straks niet naar school gaat. dus wij hem    
vertelt dat hij een speciale school krijgt voor kinderen van zijn leeftijd toen was dat ook weer goed. We denken dat hij het snelst noors zal spreken omdat hij niet een maatje op school heeft waar hij in het nederlands kan praten. Ian en Siri zullen elkaar nog hebben dus dat is ook voor ons wel een prettig idee.

Het gaat steeds meer vaste vormen aan nemen .
We hebben ook nog besloten een afscheidsfeestje te gaan geven voor mensen waar wij erg veel van houden en wij ook erg zullen gaan missen, omdat wij denken dat dit ook voor de kinderen erg belangrlijk is, als afsluiting van ons leven hier in nederland. Niet dat we hier niet meer terug komen maar zal toch ander zijn.
Ik heb het er zelf toch ook wel erg moeilijk mee zolang ik er maar niet over praat gaat het wel goed maar als ik zie dat mijn moeder, zus en mijn beste maatje Daan het er moeilijk mee heeft laat mij dat toch ook beslist niet koud. Op zondag 13 maart 2011 zullen er veel tranen vloeien. maar het is toch ook goed om elkaar te laten zien dat je van elkaar houd en dat vriendschap en familie voor altijd kan zijn ook al woon je niet meer een uurtje rijden of minder bij elkaar vandaan. Al wonen we bijna op de noordpool we gaan jullie zekers niet vergeten.

Liefs judith

maandag 3 januari 2011

2011

wij wensen iedereen een heel goed spannend gezond maar vooral een super uitdagend 2011 toe