zodat we de maand maart geheel kunnen werken aan het vertrek van ons
het is wel erg dubbel
siri gaat dan al bijna 3 jaar met erg veel plezier naar de acro toe en ja dat is straks nog maar afwachten of we daar wat mee kunnen doen in noorwegen, siri vindt het ook erg jammer maar goed we moeten wel verder kijken en misschien kunnen we er wel wat mee doen daar
we nemen haar paaltjes gewoon mee en dan komt dat geheel wel goed denken wij
de gymzaal is iets wat tot onze beschikking staat dus lekker gebruik van maken en dan maar en kijken of mama er nog wat van heeft opgestoken in de jaren, en straks is de omgeving ook anders en we hopen dat siri daar haar uitdaging ook ergens anders in kan vinden en dat moeten we dan ook samen ontdekken
want we zullen daar toch meer buiten leven, en buiten ontdekken wat er allemaal meer te beleven valt
ian zijn honkbal is natuulijk ook stop gezet, voor hem is het dan per direct afgelopen omdat ze toch stil liggen tot ze binnen kunnen trainen en dat start pas weer in januari dus was voor ons het niet zo moeilijk dat we gelijk dit hebben stop gezet
ian gaat nog wel naar de muzikids heen en hij hoopt ook dat hij dat kan blijven doen tot 1 maart maar daar moeten we nog voor in overleg want hij wil wel blijven trompet spelen als zullen de buren daar in noorwegen daar geen last van hebben misschien wel een lawine als het niet helemaal helder gaat hahaha
dus de eerste echte stappen zijn nu gezet ook zijn de eerste offertes aangevraagd bij verhuis bedrijven die onze spullen naar het noorden kunnen brengen zodat die later als we daar zitten aankomen
het is voor ons nu echt begonnen
we hebben erg veel zin in 22 oktober om dan even echt te gaan kijken waar we terecht komen en misschien is er dan ook al sneeuw en zelfs het noorderlicht te bewonderen
dus nog even geduld
volgende week ga ik eerst nog met siri een paar dagen op kamp met de acro en dat is dan wel erg leuk en een leuke afleiding tot die dag
ian en odin gaan dan een weekje bij opa en oma logeren en siri gaat bij oma molen logeren we zullen de kinderen wel erg missen maar we kunnen ze er echt niet bij hebben als we belangrijke dingen moeten bespreken dan moeten we onze hoofd erbij kunnen houden en deze moet dan niet bij de kids zijn
ben ook wel begonnen met een cursus noors maar dat valt me nog wel tegen maar hopelijk over 5 maand kan ik dan toch wel een klein gesprekje voeren en vooral als de kinderen dan al een paar woorden kennen zoals hallo wie ben jij en ga zo maar door
tot die tijd met handen en voeten praten
spannend hoor geeft toch wel een heel eng en goed gevoel tegelijk
judith
